Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
кишт — I [کشت] асоси замони ҳозира гузашта аз киштан II [کشت] 1. коштан, коридан; киштукор, зироат 2. замини коридашуда, киштзор 3. он чизи коридашуда, ки аз замин сабзида баромадааст; кишти барвақтӣ киштукор пеш аз вақти муқаррарӣ; кишти баҳорӣ ниг.… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
асбоб — [اسباب] а 1. ҷ. сабаб 2. васила, восита 3. лавозимот, чизу чораи даркорӣ; асбоби аёнӣ олатҳои намоишӣ барои таълим; асбоби деҳқонӣ лавозимоти деҳқонӣ; асбоби зиёфат васоили тараб, масолеҳи меҳмондорӣ; асбоби зироат олати киштукор; асбоби… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
баҳор — I [بهار] 1. яке аз чаҳор фасли сол, ки баъд аз зимистон меояд; абри баҳор абри фасли баҳор, ки барои зироат муфид аст; аввали баҳор ибтидои фасли баҳор, ки мавсими хеле мусоиди киштукор аст 2. киноя аз авҷи гулгулшукуфӣ; айни ривоҷу равнақи коре … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
баҳорӣ — [بهاري] 1. мансуб ба баҳор: борони баҳорӣ, гул(ҳо)и баҳорӣ, абри баҳорӣ, насими баҳорӣ, ҳавои (форами) баҳорӣ 2. зироат ё ғалладонае, ки дар баҳор мекоранд ва тобистон ё тирамоҳи ҳамон сол мепазад: гандуми баҳорӣ, ҷави баҳорӣ; кишти (киштукори)… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
безамин — [بي زمين] он ки барои киштукор замини хусусӣ надорад: деҳқони безамин, камбағали безамин … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
вақт — [وقت] а 1. гоҳ, ҳангом, ҳиссае аз замон, соатҳои муайяни шабу рӯз: вақти говгум, вақти пешин, вақти шом, вақти ғуруби офтоб 2. фурсат ва муддати одатан муқарраршудаи коре; мӯҳлат: вақти мувофиқ (муносиб), вақти имтиҳон, вақти хуфтан, боз чанд… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
деҳқонӣ — [دهقاني] шуғли деҳқон, кору бори деҳқон (1), кишту кор, зироат кишоварзӣ; корҳои деҳқонӣ корҳои оид ба киштукор, корҳои саҳроӣ; машғулияти деҳқон; деҳқонӣ кардан бо зироат машғул шудан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
ёбон — [يابان] 1. дашт, биёбон, ҷои бедолу дарахт 2. замини киштукор, майдони зироат … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
замин — I [زمين] 1. хок 2. масоҳате, ки ба қитъаҳо ҷудо карда, дар он киштукор мекунанд, киштзор, мазраа; ислоҳоти замин ниг. ислоҳот; замини вақф таър. замине, ки аз тарафи касе ба масҷид, мадраса ва ғ. бахшида мешуд, ба шарти истифодаи даромади он ба… … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
зироат — [زراعت] а. киштукор, деҳқонӣ; илми зироат илми кишоварзӣ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
